ยิงเป้า
การเล่นยิงเป้า อุปกรณ์ที่ใช้เล่น ใช้ปืน หรือไม้ซางเป่าลูกดอกแทนปืนก็ได้ กระสุนปืนจะเป็นกระสุนจริงหรือปลอมก็ได้ และมีเป้าซึ่งอาจจะเป็นเป้านิ่งอยู่กับที่ เช่น เป้าตาวัว เป้ารูปหุ่นต่างๆ เป็นต้น หรือเป้าเคลื่อนที่ก็ได้ โดยที่เป้าจะมีการกำหนดแต้มไว้บนเป้าเพื่อให้ผู้เล่นรู้ตำแหน่งการยิง
วิธีเล่น
1.ก่อนเล่นให้ผู้เล่นนำเงินไปแลกซื้อลูกปืนหรือลูกดอกตามราคาที่ผู้จัดให้มีการเล่นกำหนดไว้เป็นชุดๆ
2.ให้ผู้เล่นไปยืนตรงจุดที่กำหนดไว้แล้วยิงหรือเป่าลูกดอก ให้ตรงกับแต้มของเป้าที่ต้องการ เมื่อยิงหมดชุดได้แต้มเท่าใด ผู้เล่นก็จะได้รับรางวัลตามที่ผู้จัดให้มีการเล่นกำหนดไว้
กีฬายิงปืน (Shooting) เป็นกีฬาที่แข่งกันที่ความแม่นยำ ปิแอร์ เดอ กูแบร์แตง (Pierre De Coubertin) ผู้ฟื้นฟูโอลิมปิกสมัยใหม่นั้น เขาก็เคยเป็นแชมป์ยิงปืนสั้นของประเทศฝรั่งเศสมาหลายปีก่อนแล้ว เขาได้ร่วมแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งแรกที่กรุงเอเธนส์ในปี 1896 ด้วย ในตอนนั้นมีการแข่งขันเพียง 3 รายการเท่านั้น จากนั้นกีฬายิงปืนก็ได้รับการบรรจุในโอลิมปิกมาโดยตลอด ขาดอยู่เพียง 2 ครั้ง คือ ปี 1904 ที่เซนต์หลุยส์ สหรัฐอเมริกา และ ปี 1928 ที่ อัมสเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์ รายการประเภททีมซึ่งมีทั้งปืนสั้นและปืนยาวค่อยๆถูกตัดออกไปจนหมดไปอย่างสิ้นเชิงในปี 1948
การยิงปืนเป้าบินรายการสกีท (Skeet) ที่มีขึ้นในช่วงระหว่างปี 1910 ถึง 1915 ในฐานะกีฬาซ้อมมือสำหรับนักยิงปืนนั้นได้รับการบรรจุในโอลิมปิกปี 1968 ที่เม็กซิโกซิตี้ ประเทศเม็กซิโก ในสมัยก่อนมีการแข่งขันแบบไม่จำกัดเพศด้วย เรียกว่ารายการโอเพ่น เป็นรายการที่ทั้งหญิงและชายแข่งขันกันด้วยความเสมอภาค ชิงเหรียญเดียวกัน และตลอดมาก็เป็นนักกีฬายิงปืนชายที่คว้าชัยชนะไปครอง จนถึงปี 1976 นักยิงปืนหญิงจึงสามารถเอาชนะได้เหรียญทองเป็นครั้งแรก ซึ่งเกือบทุกรายการแข่งขันเดี๋ยวนี้ทำการแข่งขันในร่มกันทั้งหมด ยกเว้นการแข่งขันยิงเป้าบินที่ยังเป็นการแข่งขันกลางแจ้งอยู่ ปืนพก (Pistol) ถูกประดิษฐ์ขึ้นโดย Caminello Vitelli ณ เมืองพิสโตเอีย รัฐฟลอเรนไตน์ ประเทศอิตาลี ประมาณปี พ.ศ. 2083 โดยใช้ชื่อเมืองที่ถือกำเนิดเป็นชื่อของปืนชนิดนี้ ในช่วงชีวิตของ Vitelli ปืนพกที่ประดิษฐ์ขึ้นยังไม่ประสบผลสำเร็จอย่างแท้จริง เนื่องจากปืนของเขายังไม่มีประสิทธิภาพมากมายนัก
ในประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2393 เป็นต้นมา มีการนิยมใช้ปืนยาวอัดลม (Rifle) เป็นอย่างมาก ปี พ.ศ. 2403 ในสหรัฐอเมริกาจัดให้มีการแข่งขันยิงปืน ณ สถานที่ต่างๆ ตามริมฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก เช่น ริมฝั่งแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ โดยสมาคมยิงปืนยาวอัดลมแห่งชาติ (The National Rifle Association) สมาคมแห่งนี้ได้สร้างกฎระเบียบในการกีฬาประเภทนี้คือ มาตรฐานของเป้า และระยะ เป็นต้น จากความไม่มีระเบียบ ไม่มีกฎเกณฑ์ที่แน่นอนมาสู่มาตรฐานจึงได้จัดให้มีการแข่งขันยิงปืนยาวอัดลมเพื่อชิงชนะเลิศระหว่างชาติ โดยใช้กฎอันเดียวกันเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2414 และได้ถูกจัดแข่งขันกันอย่างกว้างขวางในเวลาต่อมา ต้นปี พ.ศ. 2423 ซึ่งเป็นระยะที่ประชาชนทั่วไปกำลังให้ความสนใจอยู่กับปืนลม Paine นักแม่นปืนของสหรัฐอเมริกาผู้หนึ่งได้แสดงการยิงปืนพก และปืนสั้น (Revolver) ในขณะที่เขาท่องเที่ยวไปยังประเทศอังกฤษ เป็นผลให้สมาคมยิงปืนแห่งแมสซาชูเซตส์ได้มอบโล่รางวัลให้ทั้งปืนพกและปืนสั้น จึงทำให้บรรดาสมาชิกทั้งหลายหันมาสนใจอาวุธปืนทั้ง 2 ชนิด ตั้งแต่นั้นมาคนทั้งหลายจึงให้ความนิยมสนใจกับอาวุธปืนกันอย่างแพร่หลาย โดยมีการจัดการแข่งขันอย่างกว้างขวาง ซึ่งการแข่งขันยิงปืนได้บรรจุเข้าไว้ในการแข่งขันกีฬาระดับชาติ เช่น การแข่งขันกีฬาแหลมทอง (ซีเกมส์) เอเชียนเกมส์ และโอลิมปิกเกมส์ เป็นต้น
ประวัติยิงปืนในประเทศไทย กีฬายิงปืนเป็นกีฬาที่ประชาชนคนไทยให้ความนิยมและสนใจเมื่อไม่นานนี้เอง ความจริงแล้วคนไทยรู้จักการใช้อาวุธปืนมาช้านานแล้ว และมีการแข่งขันกันแต่ไม่เป็นที่นิยมแพร่หลายมากนัก ต่อมาบรรดานักยิงปืนทั้งหลายได้เล็งเห็นว่าควรจะได้มีการแข่งขันยิงปืนตามแบบและกติกาและกติกาสากลนิยม จึงมีการจัดตั้งคณะกรรมการเพื่อจัดการแข่งขันยิงปืนขึ้นตามแบบและกติกาสากลนิยม จึงได้มีการจัดตั้งสมาคมยิงปืนสมัครเล่นแห่งประเทศไทย โดยจดทะเบียนก่อตั้งอย่างถูกต้อง เมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2501 ภายหลังจากที่สมาคมยิงปืนสมัครเล่นแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ได้ก่อตั้งขึ้นแล้ว สมาคมฯจึงได้คัดเลือกนักกีฬายิงปืนส่งเข้าร่วมการแข่งขันกับนานาชาติ เช่น การแข่งขันซีเกมส์ เอเชียนเกมส์ และโอลิมปิกเกมส์เป็นครั้งแรกในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ครั้งที่ 17 ณ กรุงโรม ประเทศอิตาลี ในปี พ.ศ. 2503 ในปี พ.ศ. 2501 สมาคมยิงปืนสมัครเล่นแห่งประเทศไทย จึงได้สมัครเข้าเป็นสมาชิกของสหพันธ์ยิงปืนแห่งเอเชีย และสมาชิกของสหพันธ์ยิงปืนนานาชาติในปีเดียวกัน ซึ่งประเภทการแข่งขันยิงปืนตามแบบสหพันธ์ยิงปืนนานาชาติ ซึ่งจัดการแข่งขันในกีฬาโอลิมปิกมี 7 ประเภท คือ
1) ปืนยาวท่านอน
2) ปืนสั้นยิงช้า
3) เป้าบินประเภทแทร็ป
4) ปืนยาว 3 ท่า
5) เป้าเคลื่อนที่
6) ปืนสั้นยิงเร็ว
7) เป้าบิน (ประเภทสกีต)
แม้ว่าการฉายดังกล่าวอาจไม่เป็นที่ประจักษ์ได้ในทันที แต่การจับสลากร่างมีความคล้ายคลึงกันอย่างสำคัญต่อการทดลองที่ได้รับการสุ่มตัวอย่างในสถานการณ์ทั้งสองกรณีผู้เข้าร่วมจะได้รับการสุ่มเลือกเพื่อรับการรักษา เพื่อศึกษาผลของการรักษาด้วยแบบสุ่มตัวอย่างนี้ Angrist ใช้ประโยชน์จากระบบข้อมูลขนาดใหญ่ที่มีอยู่จริงตลอดเวลานั่นคือ US Social Security Administration ซึ่งเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับรายได้ของคนอเมริกันทุกคนจากการทำงาน โดยรวมข้อมูลเกี่ยวกับผู้ที่ถูกสุ่มเลือกในการจับสลากร่างที่มีข้อมูลรายได้ที่ถูกรวบรวมไว้ในบันทึกการปกครองของรัฐบาล Angrist สรุปได้ว่ารายได้ของทหารผ่านศึกประมาณ 15% น้อยกว่ารายได้ของทหารผ่านศึกที่เทียบเคียงไม่ได้ ตัวอย่างเช่นนี้แสดงให้เห็นว่ากองกำลังทางสังคมการเมืองและธรรมชาติบางครั้งได้รับการจัดทรีตเม้นท์ในลักษณะที่นักวิจัยสามารถใช้ประโยชน์ได้และบางครั้งผลกระทบของการรักษาเหล่านี้จะถูกจับในแหล่งข้อมูลขนาดใหญ่ตลอดเวลา กลยุทธ์การวิจัยนี้สามารถสรุปได้ดังนี้:
เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นถึงยุทธศาสตร์นี้ในยุคดิจิตอลลองพิจารณาการศึกษาของ Alexandre Mas และ Enrico Moretti (2009) ที่พยายามประเมินผลของการทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงานที่มีประสิทธิผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของคนงาน ก่อนที่จะเห็นผลการค้นหาคุณควรชี้แจงว่ามีความคาดหวังขัดแย้งกันที่คุณอาจมี ในแง่หนึ่งคุณอาจคาดหวังว่าการทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงานที่มีประสิทธิผลจะทำให้คนงานสามารถเพิ่มผลผลิตได้เนื่องจากความกดดัน หรือในทางกลับกันคุณอาจคาดหวังว่าการมีเพื่อนทำงานอย่างหนักอาจทำให้คนงานเลิกงานเพราะงานนี้จะทำโดยเพื่อนของเธอต่อไป วิธีการที่ชัดเจนที่สุดในการศึกษาผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานของเพื่อนร่วมงานคือการทดลองแบบสุ่มควบคุมซึ่งจะมีการสุ่มให้พนักงานได้รับการสุ่มตัวอย่างให้เลื่อนไปหาคนทำงานที่มีระดับการผลิตต่างกันและจะมีการวัดผลการผลิตสำหรับทุกคน นักวิจัยไม่ได้ควบคุมเวลาของคนงานในธุรกิจที่แท้จริงใด ๆ ดังนั้น Mas และ Moretti ต้องพึ่งพาการทดลองตามธรรมชาติที่เกี่ยวข้องกับพนักงานเก็บเงินในซุปเปอร์มาร์เก็ต ในซูเปอร์มาร์เก็ตรายนี้เนื่องจากวิธีตั้งเวลาและวิธีการที่ซ้อนกันแคชเชียร์แต่ละคนมีเพื่อนร่วมงานที่แตกต่างกันในแต่ละช่วงเวลาของวัน นอกจากนี้ในซูเปอร์มาร์เก็ตโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้การกำหนดแคชเชียร์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับผลผลิตของเพื่อนหรือความวุ่นวายในการจัดเก็บ กล่าวอีกนัยหนึ่งถึงแม้ว่าการจัดตารางเวลาของพนักงานเก็บเงินไม่ได้ถูกกำหนดโดยการจับสลาก แต่ก็เหมือนกับว่าคนงานบางครั้งได้รับมอบหมายให้ทำงานกับเพื่อนร่วมงานด้านประสิทธิภาพสูง (หรือต่ำ) โชคดีที่ซูเปอร์มาร์เก็ตนี้ยังมีระบบเช็คเอาต์แบบดิจิทัลซึ่งติดตามรายการที่แคชเชียร์กำลังสแกนอยู่ตลอดเวลา จากข้อมูลบันทึกการตรวจสอบนี้ Mas และ Moretti สามารถสร้างการวัดผลการทำงานได้อย่างแม่นยำบุคคลและตลอดเวลา: จำนวนรายการที่สแกนต่อวินาที Mas และ Moretti คาดว่าหากแคชเชียร์ได้รับมอบหมายให้ทำงานร่วมกับแรงงานที่มีประสิทธิผลมากกว่าค่าเฉลี่ย 10% ผลผลิตของเธอจะเพิ่มขึ้น 1.5% เมื่อเทียบกับปีที่ผ่านมา . นอกจากนี้ยังใช้ขนาดและความมีชีวิตชีวาของข้อมูลเพื่อสำรวจประเด็นสำคัญสองประเด็นคือความ ไม่เท่าเทียมกัน ของผลกระทบนี้ (สำหรับคนงานประเภทใดที่มีผลต่อขนาดใหญ่ขึ้น) และ กลไกที่ อยู่เบื้องหลังผลกระทบ (ทำไมจึงมีคนทำกำไรสูงที่นำไปสู่ ประสิทธิภาพที่สูงขึ้นหรือไม่) เราจะกลับไปสู่ประเด็นสำคัญสองประเด็นนี้คือความไม่เหมือนกันของผลกระทบและกลไกการรักษาในบทที่ 4 เมื่อเราพูดถึงการทดลองในรายละเอียดมากขึ้น จากการศึกษาทั้งสองแบบนี้ตารางที่ 2.3 สรุปการศึกษาอื่น ๆ ที่มีโครงสร้างเดียวกันนี้: ใช้แหล่งข้อมูลที่มีอยู่ตลอดเวลาเพื่อวัดผลของรูปแบบที่สุ่ม ในทางปฏิบัตินักวิจัยใช้สองกลยุทธ์ที่แตกต่างกันในการหาการทดลองตามธรรมชาติซึ่งทั้งสองจะมีผลสำเร็จ นักวิจัยบางคนเริ่มต้นด้วยแหล่งข้อมูลที่มีอยู่ตลอดเวลาและมองหาเหตุการณ์แบบสุ่มในโลก คนอื่น ๆ เริ่มต้นเหตุการณ์สุ่มในโลกและมองหาแหล่งข้อมูลที่จับภาพผลกระทบของมัน